Suja suja kindje
Suja, suja kindje
wat ben je bitter stout.
Heb je pijn in je buikje
of zijn je voetjes koud?
Vuurtje zullen wij stoken
papje zullen wij koken.
’t Wiegje gaat van zwik-zwak
voor onze kleine dikzak.
Tekst en bladmuziek hier
Meer slaapliedjes
Met dank aan Mieke Geervliet voor de tekst van dit mooie wiegeliedje.
Evacuatie, 1945: “Moeder zat 6 februari 1945 in een erbarmelijke situatie: man in het ziekenhuis in Leeuwarden, twee kleine meisjes onder haar hoede op een koude zolder in Suawoude, bar winterweer. De overige zes kinderen waren verspreid over het dorp. Ik kan haar niet meer vragen of ze bijvoorbeeld toch een petroleumkacheltje had: ze vertelde mij ooit dat ze in die verschrikkelijke nacht nog had geprobeerd een beetje melk in een kroes warm te maken boven de vlam van een kaars. Om vier uur in de morgen is Ireentje toen gestorven. Is er een dokter bij geweest? Onmogelijk in die omstandigheden, denk ik. Wat is er als doodsoorzaak genoteerd? Oorlogsellende? Op de dag van de begrafenis heb ik (*1936) haar nog op mijn knieën genomen en het wiegeliedje gezongen waarmee ik altijd succes had: “Suja, suja, kindje.” Wernhout/Breda was in oktober al bevrijd! Venlo was nog steeds bezet: de bevrijders zaten aan de overkant van de Maas! Dat stemt nog altijd een beetje bitter! Voor ons duurde de oorlog meer dan een half jaar langer.” Voor de acht maanden oude Ireentje was dat te lang!